İhram, normalde yapılması caiz olan bazı söz, fiil ve davranışların, hac ya da umre yapacak olan kişilerin kendisine, belirli bir süre için Allah ve resulünün getirdiği yasaklar çerçevesinde haram kılınması demektir.
İhram yasakları, hac ya da umre için niyet edip ihrama girmek ile başlar. İhrama giren erkekler, başlarını açar ve normal kıyafetlerini çıkartarak rida ve izar adı verilen, dikişsiz olan iki parça beze bürünürler. Bayanlar ise, günlük kıyafetleri ile devam ederler. Onların ihramları yüzlerini açık tutmaları ile yeterlidir.
“Hanımın ihramlı oluşu yüzünde, erkeğin ihramlı oluşu ise başındadır.”
Hacca gidenler, sosyal ve ekonomik durumlarını gösteren dünya elbiselerini, makam ve mevkilerini bırakıp, Allah önünde herkesin eşit olduğunu gösteren iki basit giysiye bürünürler.
İhrama bürünmek, Allah indinde mal, mülk ve maddenin bir hiç sayıldığı, bütün Müslümanların kardeş ve eşit olduğunu ifade eder. Birinin diğerinden üstün olduğunu ve ayrıcalıklı olduğunu gösterecek hiçbir emare olmaz. Kişilikleri örten, şahsiyetleri gizleyen süslü kıyafetler atılır, takva elbisesi giyilir. Burada örtülen iki parça eşitliği sağlar ve avret yerlerini örter. Yüce Allah şöyle buyururlar;
“Takva elbisesi daha hayırlıdır.” (A’raf, 7/26)
Baş açık, ayak çıplak, muhtaç ve yoksul bir görüntü içerisinde, sonsuz güç ve kudret sahibi karşısında kendi gücünün, makam ve mevkisinin bir anlam ifade etmediğini ortaya koyacak bir şekilde girecektir Harem-i şerife. Bu aynı zamanda insanın millet, sınıf ve sosyal konumu gibi insanları birbirinden farklı gösteren unsurların henüz olmadığı ilk insan Hz. Âdem’i hatırlatır.
İhrama girmek, Allah’la buluşmaya niyet edilmesi, tövbe edilmesi, kulun kendine yeni bir sayfa açması, ihram ile yasakların başlaması geçici bir süre için beyaz kanatlı meleklere benzemesi şeklinde de anlaşılır. Tıpkı melekler gibi Allah’a isyan etmeyecek, ne gerekli ise onu yapacak, hac süresince nefis ve şehvet gibi beşeri zafiyetlerden uzak duracak, elde ettiği kazançlarıyla adeta melekleşecektir.
Giymiş oldukları beyaz örtüler içindeki hacılar, barış bayraklarını açarak, barış sembolü olan beyaz güvercinlere dönerler. Önce Rabbi ile barışık olduğunu, sonra kendisiyle ve nihayet de bütün kardeşleriyle barışmaya geldiğini ilan eder.